روزانه نویسی های من

موضوع اینه که برخی از دوستان طلبه مثل اینکه درفضای #مجازی کاری جز تبیین

#زندگی_طلبگی
#راه_و_رسم_زندگی_طلاب
#سختی_های_زندگی_طلبه_ها
#طلبه_ها_چقدر_شهریه_می_گیرن
#طلبه_ها_چه_جوری_زندگی_می_کنن

ندارن

بدتر اینکه بعضی از عزیزان راه رو هم کلا اشتباه رفتند و فضای مجازی رو محل
 #ابراز_علاقه_به_همسرانشون
 کردن

آخه این چه استدلالی هست
میگن بذار مردم بفهمن طلبه ها هم همسرانشون رو دوست دارن
با این حرف ها خودشون رو توجیه می کنن و خصوصی ترین مباحث زندگی (یعنی ابراز محبت به همسر) رو توی یک مکان عمومی مطرح می کنن

برخی دیگه که شورش رو در اوردند و تصاویر همسرانشون رو منتشر می کنن
این دسته هم برای توجیه کارشون از
#پوشیه
و
#مات_کردن_تصویر
و
#عکس_گرفتن_از_پشت_سر
استفاده می کنن

آیا این دوستان طلبه هیچ رسالت دیگه ای ندارن؟
اینکه بخوای دائما از سختی ها و مشکلات زندگی طلاب بگی چه فایده ای داره برای مردم
امروزه اکثر مردم با مشکلات اقتصادی و دست و پنجه نرم می کنن

بزرگواران بهتره  بجای اینکه دائما
#ایثار
و
#فداکاری
و
#قناعت
خودتون و طلبه ها رو تبلیغ کنید (چیزی که من اسمش رو #خود_تبلیغی می ذارم)
به
#کار_فرهنگی_تبلیغی
به
#تولید_محتوای_دینی
 بپردازید

پی نوشت:
1.شاید این مطلب به مذاق برخی از دوستان خوش نیاد و شاید هم واکنش های عزیزان رو در پی داشته باشه ولی بنده لازم می دونستم این تذکر رو بدم

2.برخی از دوستان رو تگ کردم که مطلب رو ببین و راهنمایی کنن. منظور دیگه ای نبود

یا علی مدد